شاخص PMI یا شاخص مدیران خرید یکی از مهم‌ترین داده‌های اقتصادی است و در اقتصادهای بزرگ منتشر می‌کنند. این داده وضعیت رشد اقتصادی اعم از انقباض و انبساط را نشان می‌دهد. شاخص PMI توسط تمام معامله‌گران از جمله اسکالپر‌ها، سوئینگ تریدرها یا سرمایه‌گذران از نزدیک رصد می‌شود.
این گزارش مربوط به شرکت‌های بخش خصوصی است و ماهانه انجام می‌شود. در این گزارش از بیش از چهارصد مدیر خرید خواسته می‌شود تا وضعت شرکت و سیر تحول در زمینه‌های خاص مانند سفارشات جدید، استخدام، موجودی کالا، دریافت از تامین‌کنندگان کالا و سفارشات معوقه را ارزیابی کنند.
اجزای شاخص PMI و تغییرات آنها از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۰
مدیران سه گزینه برای ارزیابی همه این دسته‌ها دارند: شرایط بهتر، بدتر یا مشابه ماه گذشته برای شرکت.
سپس پاسخ‌ها در یک نسخه که به آن PMI می‌گویند، به صورت ماهانه منتشر می‌شود. نتیجه این گزارش حول سطح ۵۰ می‌چرخد و بالاتر یا پایین‌تر شدن آن سطح انقباض یا انبساط بالقوه اقتصادی را نشان می‌دهد.
به عبارت دقیقتر، وقتی PMI به زیر سطح ۵۰ می‌رسد، اقتصاد وارد قلمرو رکود اقتصادی می‌شود و وقتی بالای سطح ۵۰ قرار دارد، اقتصاد در حال رشد است.
بنابراین معامله‌گرانی که بر اساس اخبار معامله می‌کنند تنها کافی است تغییرات در PMI را رصد کرده و با توجه به آن ارزهای مورد نظر خود را خرید و فروش کنند. با این حال همه چیز به این آسانی و سادگی نیست.
PMI در بخش‌های مختلف
معیار اندازه‌گیری اقتصاد، تولید ناخالص داخلی (GDP) یا به عبارت ساده‌تر ارزش کل کالا و خدماتی که در اقتصاد تولید می شود، است.
تولید ناخالص داخلی نیز از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است که عمده‌ترین آن بخش تولید و خدمات است. از این رو داده‌های PMI دو بخش دارد یکی بخش تولیدی و دیگری بخش خدمات.
اما نکته اینجاست که بخش تولید و خدمات وزن متفاوتی در اندازه کلی تولید ناخالص داخلی دارند. به عنوان مثال در اقتصادهای مبتنی بر خدمات (مانند اکثر کشورهای سرمایه‌دار) یا آنهایی که بیشترین اهمیت را در فارکس و معاملات فارکس دارند، داده‌های PMI بخش خدماتی اهمیت بیشتری نسبت به PMI بخش تولیدی دارد.
بنابراین اگر PMI تولیدی داده‌های ناامید کننده‌ای ارائه کند، ارز با حرکتی نزولی واکنش نشان می‌دهد اما اگر PMI بخش خدمات، داده‌های ضعیف بخش تولیدی را تایید نکند، ارز، برگشت خواهد کرد.
در انگلستان و استرالیا، PMI جداگانه‌ای برای بخش ساخت و ساز منتشر می‌شود. این داده‌ها قدرت صنعت را نشان می‌دهد و معمولا معامله‌گران نسبت به این داده‌ها واکنش نشان می‌دهند.
نتیجه‌گیری
علی‌رغم اینکه تفسیر رایج این است که هرچه PMI بالاتر باشد، بهتر است، اما بانک‌های مرکزی از چنین تحولاتی راضی نیستند. آنها علاقه‌ای به PMI بالای ۶۰ ندارند بلکه بیشتر تثبیت PMI حوالی ۵۵ را بهترین حالت در نظر می‌گیرند که نشان دهنده‌ی رشد اقتصادی با سرعتی منطقی و مداوم است.
در ایالات متحده این آمار توسط موسسه ISM (موسسه مدیریت تامین) محاسبه می‌شود و معامله‌گران به دنبال جزئیات داده‌ها به عنوان مثال مولفه اشتغال در این گزارش هستند چرا که به آنها سرنخی برای پیش‌بینی داده‌های دیگر مانند NFP (استخدام غیر کشاورزی) می‌دهد.
به طور خلاصه، در کنار داده‌های اشتغال و تورم، شاخص PMI نیز با دقت مورد بررسی قرار می‌گیرد و حتی ممکن است قوی‌ترین روندها را نیز برگرداند. از این رو، معامله‌گران آن را در تقویم اقتصادی خود علامت‌گذاری می‌کنند و پوزیشن‌های خرید و فروش خود را بر اساس آن، با توجه به اینکه آیا بالای ۵۰ است یا پایین‌تر و همچنین بخش مورد اشاره PMI تنظیم می‌کنند.
منبع: fxempire
نظرات کاربران