” اد یاردنی” اقتصاددان مشهور که سالها در شرکت های سرمایه گذاری بزرگی مانند دویچه بانک کار می کرد و اکنون شرکت مشاوره سرمایه گذاری “اد یاردنی” را مدیریت می کند، در سال 1983 اصطلاح “پارتیزان های اوراق قرضه” را به فرهنگ لغت صنعت مالی اضافه کرد. وی در مقاله معروف خود با عنوان ” سرمایه گذاران اوراق قرضه پارتیزان های اوراق قرضه ی اقتصاد هستند” که در جولای 1983 منتشر کرد نوشته بود: اگر سیاست گذاران پولی و مالی نتوانند بازار را رگوله کنند، سرمایه گذاران اوراق قرضه این کار را خواهند کرد.” اما پارتیزان یا محافظ اوراق قرضه کیست و چه نقشی را در بازار ایفا می کند؟
اگر به این موضوع علاقمندید تا پایان این مقاله با ما همراه باشید تا هر آنچه که در مورد پارتیزان یا محافظ اوراق قرضه باید بدانید را دریافت کنید.
پارتیزان یا محافظ اوراق قرضه کیست؟
پارتیزان یا محافظ اوراق قرضه سرمایه گذار اوراق قرضه است که برای ابراز مخالفت یا بیزاری خود با سیاست های پولی ناشر اوراق، نسبت به فروش گسترده اوراق تهدید می کند و یا اوراق را واقعا می فروشد. طبیعی است که فروش گسترده اوراق قرضه منجر به کاهش قیمت اوراق و بالا رفتن نرخ بهره شده و در نتیجه، با افزایش بازدهی اوراق قرضه هزینه استقراض را برای ناشر بالا می برد.
بازده اوراق قرضه نشان دهنده نرخ بهره ای است که بر مبنای آن ناشران اوراق می توانند از سرمایه گذاران وام بگیرند. از طرفی بازدهی با قیمت اوراق همبستگی منفی دارد یعنی: هر چه بازدهی بیشتر می شود، قیمت اوراق کاهش می یابد و برعکس. این رابطه در جهت معکوس نیز وجود دارد به این معنا که، اگر قیمت اوراق قرضه کاهش یابد، بازدهی لاجرم افزایش خواهد یافت. همین همبستگی پایه ای و منفی بین قیمت و بازدهی است که به سرمایه گذاران ناراضی اوراق قرضه این توانایی را می دهد که برای تلافی، هزینه های استقراض را برای ناشر زیاد کنند. محافظان اوراق قرضه آنجا که لازم ببینند اوراق خود را در حجم گسترده می فروشند (یا روی آن پوزیشن شورت می گیرند) و درنتیجه باعث افزایش نرخ بهره می شوند. بنابراین ناشر مجبور می شود که برای اوراق بعدی که منتشر خواهد کرد نرخ بهره بیشتری بپردازد.
فرآیند فروش (یا تهدید به فروش) اوراق قرضه توسط پارتیزان یا محافظ اوراق قرضه، اگرچه تاثیر خاصی بر سرمایه گذارانی که اوراق قبلی را خریده و می خواهند که آنها را تا سررسید نگه دارند ندارد اما، می تواند منجر به ناراحتی جدی برای ناشر اوراق شود. هدف پارتیزان نیز همین است: مجازات ناشر به دلیل اینکه از سیاست های خاصی که برای دارندگان اوراق قرضه نامطلوب است پیروی و دفاع کرده است! به عنوان یکی از معروفترین مثال ها در این مورد، می توان به دوره ای اشاره کرد که اصطلاح “پارتیزان اوراق قرضه” به وجود آمد یعنی اوایل دهه 80 میلادی. در سالهای ابتدایی دهه ی 80 تورم در حال افزایش بود اما، فدرال رزرو همچنان داویش باقی مانده بود و به نظر می رسید که نرخ های بهره را به حال خود رها کرده است. در این شرایط بود که سرمایه گذاران اوراق قرضه –که بعدها به پارتیزان ها یا محافظان اوراق قرضه معروف شدند- شروع به اعتراض به سیاست های فدرال رزرو کردند. آنها معتقد بودند که برای مبارزه با فشارهای تورمی، نرخ بهره بایستی خیلی بالاتر از آنچه اکنون هست باشد. در این زمان بود که پارتیزان ها اقدام کردند و حجم بسیار زیادی از اوراق قرضه در اختیار خود را به فروش رساندند.
عرضه بالای اوراق منجر به کاهش قیمت آنها و در نتیجه، بالا رفتن نرخ بهره شد. تنها پس از افزایش نرخ بهره بود که فدرال رزرو نیز از این روش پیروی کرد و به سیاست های جنگ طلبانه تر برای مبارزه با تورم روی آورد. عملکرد محافظان اوراق قرضه در این برهه از زمان نشان داد که بازیگران بازار و به وِیژه دارندگان اوراق قرضه، می توانند نفوذ قابل توجهی بر وام گیرندگان داشته باشند یا حداقل آنها را به اعمال نفوذ تهدید کنند.
فروش گسترده اوراق قرضه و تاثیر آن بر افزایش هزینه های استقراض
همانطور که می دانیم قیمت اوراق قرضه و نرخ بهره (یا همان بازدهی Yields) با هم رابطه عکس دارند. وقتی قیمت اوراق کم می شود، نرخ بهره یا بازدهی اوراق بالاتر می رود و بر عکس، وقتی قیمت اوراق افزایش می یابد، بازدهی کم می شود.
در صورتیکه اوراق قرضه به صورت گسترده فروخته شوند، در اثر عرضه زیاد قیمت اوراق کاهش می یابد و در نتیجه، نرخ بهره یا بازدهی اوراق افزایش می یابد. در این حالت ناشر اوراق قرضه (یا همان وام گیرنده) مجبور می شود که بهره بیشتری را به دارندگان اوراق بپردازد و در نتیجه، هزینه های استقراض برایش بالا می رود. این همان کاری است که پارتیزان یا محافظ اوراق قرضه انجام می دهد و با فروش گسترده اوراقی که در اختیار دارد، ضمن بالا بردن هزینه های استقراض برای ناشر، مخالفت خود را با سیاست های پولی موجود نشان می دهد.
نظرات کاربران